MAURICE
LAMMERTS VAN BUEREN
pianist

Twee nieuwe programma's en drie reprises

Ellen Valkenburg brengt twee nieuwe programma's Daarnaast zijn er reprises van het succesvolle programma 'Les Apaches' en van 'The Desire for Hermitage'.

In hun recitalprogramma The Desire for Hermitage werpen Ellen Valkenburg en Maurice Lammerts van Bueren een brede blik op mensen die afgezonderd van de buitenwereld leven, al dan niet gedwongen door de omstandigheden.

Al meteen in de openingsliederen van Schubert wordt duidelijk hoe verschillend mensen omgaan met het alleenzijn. Zo neemt in Nachtstück een oude man, vergezeld van zijn harp, berustend afscheid van de wereld, terwijl Der Einsame juist een lichtere en positievere kijk op de eenzaamheid toont: de ik-figuur voelt zich in de nabijheid van de krekels niet meer zo alleen. 

In La mort d’Ophélie van Berlioz lijkt de manier waarop de tot waanzin gedreven Ophelia de dood tegemoet treedt haast een ritueel. 

Emily Dickinson leidde een teruggetrokken bestaan. Dat ze gedichten schreef, wist vrijwel niemand. De Twelve Poems of Emily Dickinson van Aaron Copland behoren tot de hoogtepunten van het Amerikaanse liedrepertoire.  

La chanson de l’hypertrophique van Alphons Diepenbrock gaat over een ziekelijk jongetje dat wordt buitengesloten. De vrolijke noten die volgen in Ludions staan in schril contrast met de leefwijze van Erik Satie. De Franse excentrieke componist leefde lange tijd in kluizenaarsschap, niemand mocht zijn woning betreden. 

Voor zijn Hermit Songs gebruikte Barber teksten van middeleeuwse monniken: tijdens het kopiëren van boeken lieten zij hun gedachten soms de vrije loop en schreven ze korte tekstjes, ook wel ‘slippers’ genaamd, in de kantlijn. De onderwerpen zijn divers: boetedoening tijdens een pelgrimstocht, Jezus en de drie Maria’s in een café, een monnik en zijn kat. De cyclus sluit af met de woorden: "Alone I came into the world, alone I shall go from it...’

Quotes uit recensies

***** DAGBLAD van het NOORDEN, Rudolf Nammensma

“Sopraan Ellen Valkenburg beschikt over een ranke, beweeglijke zangstem die uitermate geschikt is voor Frans liedrepertoire van rond de vorige eeuwwisseling. En haar partner op piano, Maurice Lammerts van Bueren, doet niet voor haar onder. Samen vormen ze een ijzersterk team (...).” “Breekbaar poëtisch pianospel wordt gecombineerd met subtiele, strakke zang en goed getimede rusten, zodat er vluchtige tekeningen en pasteltinten lijken te ontstaan.” 

KLASSIEKE ZAKEN, Hein van Eekert

"Sopraan Ellen Valkenburg verrast op het album Les Apaches met haar stralende sopraanstem die in het middenregister en de laagte nog een speciale warmte om de al fraaie klank heen legt. En ze is een vertelster: we horen mooie noten, maar ook woorden. Aan het begin van de cd benadert het tweetal het openingslied Asie uit Ravels cyclus Shéhérazade met bijzondere intelligentie: het wordt verteld met intimiteit, als de aanzet tot een kleurrijk sprookje, zonder dat de uitvoerenden op een geforceerde manier de sensualiteit van de orkestversie proberen te imiteren. (...)"

"Het resultaat is een album met Franse en Spaanse liederen, repertoire waarin de stem van Ellen Valkenburg zich heerlijk lijkt te voelen. In de Siete canciones van Manuel de Falla is ze zo goed op haar plaats, juist omdat ze het Spaanse karakter van de liederen niet artificieel aandikt. Dat karakteriseert de aanpak van deze musici: de smaakvolle benadering zorgt dat het nooit te veel tegelijkertijd wordt en dat er een spanning wordt opgebouwd. In het Franstalige lied Chinoiserie van Falla geven zowel pianist als zangeres het onderliggende Chinese karakter van de muziek in kleine doseringen prijs. (...)"
"Lammerts van Bueren en Valkenburg smeden het gehele recital op succesvolle wijze tot een eenheid, terwijl een bijzonder lied als Du livre de Monelle van Delage er anderzijds ook weer uitspringt. (...) Les Apaches is een cd die plezier, troost en mooie dromen biedt."

LUISTER

Waardering: 9

HET PAROOL, Erik Voermans

"Valkenburg heeft een fraaie, ranke stem, die ze met grote muzikaliteit en zuiverheid inzet, voorbeeldig begeleid door het verfijnde toucher van Lammerts van Bueren."

**** DE GELDERLANDER, Maarten-Jan Dongelmans

"De opening, de driedelige cyclus Shéhérazade, is meteen een schot in de roos. In deze versie voor sopraan en piano komen de zwoele en soms morbide dichtregels van die andere ‘Apache’ Tristan Klingsor (1874-1966) nog beter uit de verf dan in de vaker te beluisteren versie voor zang en orkest. (...) De expressie die de soliste en haar begeleider weten op te roepen geeft ook het overige repertoire een gouden randje."

"Het duo is optimaal op elkaar ingespeeld en gaat helemaal op in sfeer- en tekstbeleving. Stem en instrument zitten ook qua kleuring en frasering op één lijn. Ze communiceren hun enthousiasme voor deze bijzondere liederenschat met een gedrevenheid die in haar spontaniteit overrompelend overkomt."

**** ZING MAGAZINE, Oswin Schneeweisz

"Stuk voor stuk liederen die met grote overtuigingskracht, gevoel voor kleur en aandacht voor tekst worden uitgevoerd."

MUSICALIFEITEN, Jan de Kruijff

"Ellen Valkenburg zingt deze liederen met een pure, heldere stem, een goede frasering en een duidelijke articulatie die uitstekend past bij dit Franse repertoire, maar zorgt gelukkig tevens voor een weelde aan emoties en expressie. Ze wordt kundig begeleid door Maurice Lammerts van Bueren. De opname klinkt fraai en in goede balans."

OPUS KLASSIEK, Gerard Scheltens

"De zuivere, volle sopraanstem met een goede laagte van Ellen Valkenburg en het geschakeerde spel van Maurice Lammerts van Bueren zijn goed gedisponeerd voor dit Frans- en Spaanstalige repertoire. In hun vertolkingen klinkt niet alleen affiniteit door met dit repertoire, maar ook een subtiel aanvoelen van de literaire teksten. Heel mooi. Smaakt naar meer!"

DE LIEDVRIEND, Henriette Posthuma de Boer

"Met Ellens warme, expressieve sopraan en Maurices virtuoze, inspirerende spel zijn beide interpreten ideale pleitbezorgers voor dit bijzondere repertoire."